Soru:
"Rabıta yapan kişinin şeyhini yanında düşünerek günahlardan uzaklaştığını söylemesi ve ondan sakınması doğrumudur. Çünkü her anımızı,her yaptığımızı gören Allah (c.c.) sakınılmak için kuluna yeterlidir. Şayet Onun varlığı, her şeyi gördüğü ve bir gün hesaba çekeceği inancı yeterli olmuyorsa zaten o kişinin imanında bir problem var demek değilmidir."
El cevap:
Bizim burda aynı zihniyette biri rabıtaya itiraz kabilinden şunu aktardı: Sofinin biri buna demiş bak rabıta edince ben gözümü haramdan koruyorum.. bu da diyor şimdi: peki ya Allahı düşünerek haramdam sakınması germekmezmiydi ?
Fakir o an dedi : Sen yolda yalnız iken ve yanında arkadaşın varken aynımısın ?
_(Sağolsun doğruyu söyledi) : hayır aynı değilim.
_Dedim: şu halde sende şirk yaptın.. yanındaki arkadaşının varlığını Allaha ortak ettin. Allahın hatırı seni günahtan alıkoymadı, yanındaki arkadaşın alıkoydu aynı şey değilmi ?
_??
Diyecek bir şeyi yoktu tabiki...
Meselenin tahkiki:
"En hayırlı arkadaş görüntüsü Allahı hatırlatandır." Hadis-i Şerif.
Meşayıhımız bu sırra ermiş kişilerdir.. görülmeleriyle hasıl olan Allahın yadı senin zayıf aklının kendi kendine düşünüpte tahsil edebildiği zikir ve yaddan daha kuvvetlidir. Bu sebeple rabıta yordamıyla Allahı zikreden daha kuvvetli oluyor.
Bu sebebple biz Rabıtaya devam edeceğiz. sizede tavsiye ederiz.
Rabıta hakkında verdiğimiz vesile ayetinin rabıtaya işaret ettiği ise asrının müceddidi koca alim Mevlana Halid hazretleri bizzat kendisi söylemektedir. Elbette biz Onun ayetten çıkardığı işareti önemseyeceğiz ve Rabıtaya Kurandan bir delil olarak şeksiz itikad edeceğiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.