İbni Teymiyye; Hanbeli fıkıh ve hadis âlimi iken mezhepsiz oldu. Ehl-i sünnete uymayan yazılarından dolayı Mısır’da iki defa hapsedildi. 1263 senesinde Harran’da doğup, 1328 de Şam’da kalede hapiste iken vefat etti.
İbni Teymiye, Ehl-i sünnet âlimlerinin büyüklüğünü anlamamış, tasavvufu inkâretmiş,
Ehl-i sünnetten ayrılmıştır. Kitapları, kendilerine Selefiyyeci diyen mezhepsizlere kaynak olmaktadır. Mezhepsizler, onu övmekte, İslam müceddidlerinin piri demektedirler. İbni Teymiye’nin şaki ve dalalette olduğu Seyf-ül-Cebbarve farisi Tâlim-üs-sübyanda da yazılıdır.
Camiul-ezherdeki hanefi âlimlerinden Muhammed Bahitin (Tathir-ül-füadmin-denisil itikad) kitabı, (Et-tevessüli bin-Nebi ve bis-Salihin),(Şevahid-ül-hak), (Cevahir-ül-bihar), (Seyf-ül-Cebbar) ve (Tâlim-üs-sübyan) kitapları, İbni Teymiye’nin dalalete düştüğünü vesikalarla ispat etmektedir.
İbni Battuta, ibni Hacer-i Mekki, imam-ı Sübki,kendi oğlu Abdulvehhab, izzeddin bin Cema'a, Ebu Hayyan Zahiri, Zahid-ülKevseri, Yusuf-i Nebhani, imam-ı Şarani, Ahmed bin Seyyid Zeyni Dahlan,Şeyh-ül-İslam Mustafa Sabri Efendi gibi nice âlimler İbni Teymiye’ye reddiyeler yazmışlar, dalalet ve küfürlerini açıklamışlardır. Üstad Necip Fazıl da, (14.asrın irşad kutbu seyyid Abdülhakim Arvasi, “İbni Teymiye dini içinden zedeleyen mülhiddir” buyurdu) diyor.
Dal ve mudil olduğu, Savi tefsiri 107. sayfasında da yazılıdır.
İslam Alimleri buyuruyor ki:
-Allahü teâlânın, sapıtmasına ilmini sebep ettiği kimsedir. [İbni Hacer-i Mekki - Fetava-yı hadisiyye]
-İbni Teymiye öyle bir kimsedir ki, bozuk sözlerine ve çürük vesikalarına,büyük âlimler cevap vermişler ve düşüncelerinin çirkinliğini ortaya koymuşlardır. [Şam, Mısır ve Kudüs’de kadılık yapmış olan şafii fıkıh ve hadisâlimlerinden Muhammed] İzzibni Cemaa, onun için, Allahü teâlânın dalalete sürüklediği, azdırdığı ve zillet gömleği giydirdiği kimsedir. İslam âlimlerine ve bilhassa Hulefa-i raşidine karşı ahmakça itirazlarda bulunmuştur demiştir.
[İbni Hacer-i Mekki - El-cevher-ül-munzam]
-İbni Teymiye’nin sözlerinin kıymeti yoktur. O, dalalettedir ve Müslümanları dalalete sürüklemektedir. Müslümanların icmasından ayrılmış, bid’at yolunu tutmuştur. İslam âlimleri, onun dalalette [sapık] olduğunu, sözbirliği ilebildirdi. Kutbüd-Berdiri, Şerhi Muhtasarda, bunu uzun yazmaktadır.
[Tahir Muhammed Süleyman, Zahiretül-fıkhil-kübra]
-Kitab-ül Arş onun en çirkin kitaplarındandır. Ona Şeyh-ül-İslam diyenin kâfir olacağını söyleyen âlimler vardır.
[İmam-ı Sübki] (Nebras haşiyesinde bildiriliyor.)
-İbni Teymiye’ye uyanın malı ve canı helaldir.
[Miratül-cenan, Nebrashaşiyesi]
-İbni Teymiye, Kitab-ül Arş isimli eserinde, “Allah Arş'ın üzerinde oturur, kendisi ile beraber oturması için Resulullaha da yer bırakır” diyor.Essırat-ul-müstekim kitabında da, ibni Abbas gibi büyük sahabilere kâfir demiştir.
(Keşfüzzunun)
-El-ubudiyyet kitabında ise, Allahü teâlânın ismini zikretmenin bid’at vedalalet olduğunu bildirmekte ve tasavvuf âlimlerine çirkin iftiralar yapmaktadır.
-"Arş kadimdir" diyor.
(Akaid-i Adudiyye şerhi)
-Şam camiinin minberinden inerken “Allah gökten yere, benim indiğim gibi iner”dedi.
[İbni Battuta-Tuhfetünnüzzar tarihi]
-Abduh’un yetiştirdiklerinden olup, onun yolunda giden Abdürrazık paşa bilediyor ki:
Vehhabilik, bir bakımdan ibni Teymiye’ye bağlı olduğu gibi, son asrın müceddidi denilen Abduh’daki dinde reform fikirleri de, ibni Teymiye’ye bağlıdır.
-"Kaza namazı kılmak lazım değildir" derdi. Halbuki dört mezhepte de farzdır.
-Cehennem azabı sonsuz olmadığını söylerdi. Kâfirlerin Cehennemde sonsuz kalacaklarına dair bir çok âyet-i kerime vardır.
(Bekara 81, Ahzab 65, Fussilet28, Zuhruf 74)
-"Ömer çok yanılmıştır" diyerek, imam-ı Ahmed’in bildirdiği (Allahü teâlâ, doğrusözü, Ömer’in dili üzerine koymuştur. hadis-i şerifine karşı gelmiştir. Eshab-ı kiramın çoğu, ictihad ile anlaşılacak işlerde yanılmış olsa da, onların yanılmaları, ictihadi mesele idi. İctihadda müctehidin yanıldığı bilinemez.Çünkü ictihad ictihad ile nakzedilmez. Bunun için, müctehid olan o büyükler tenkit edilemez. Dört mezhebin ictihadları farklı olduğu halde, benimki doğru diyerek biri ötekini tenkit etmemiştir.
-Sadreddin-i Konevi, İbni Arabi hazretleri gibi tasavvuf büyüklerine de saldırmıştır. “Gazali’nin kitapları uydurma hadis ile dolu” derdi. (Hadika)
-İmam-ı Şarani hazretleri buyuruyor ki:
İbni Teymiye, tasavvufu inkâr eder, evliyaya, ariflere dil uzatırdı.Kitaplarını okumaktan, yırtıcı hayvandan kaçar gibi kaçmalıdır.
[Tabakat-ül-kübra]
-İmam-ı Süyuti hazretleri buyuruyor ki:
İbni Teymiye kibirliydi. Kendini beğenirdi. Herkesten üstün görünmek,karşısındakini küçümsemek, büyüklerle alay etmek âdeti idi.
[Kam-ul Muarıd]
-Muhammed Ali Bey; Hitat-uş-Şam kitabında diyor ki:
İbni Teymiye’nin hedefi, Luther adındaki papazın hedefine benzer. Fakat, Hıristiyanlığın reformcusu muvaffak oldu. İslamınki olamadı.
-İbni Hacer-i Askalani hazretleri buyuruyor ki:
İbni Teymiye; “Kabri Nebeviyi ziyaret için sefere çıkmak haramdır. [Hz.] Ali iman ettiği zaman çocuk olduğu için Müslümanlığı sahih olmadı. [Hz.] Osman malıçok severdi” diyerek eshab-ı kiramın büyüklerine dil uzattı.
[Ed-Dürer-ül-Kamine]
-İbni Hacer-i Mekki hazretleri buyuruyor ki:
İbni Teymiye, Peygamberlerin masumiyetini (günahtan korunmuş olduklarını) reddetmiştir. Halbuki, masumiyet Peygamberlerin sıfatlarındandır.
-Başta Peygamber efendimizin kabri şerifleri olmak üzere eshab-ı kiramın,velilerin, âlimlerin ve salih Müslümanların kabirlerinin ziyaret edilmesine karşı çıkmış, bunları şefaate vesile kılmayı da haram saymıştır.
[Fetava-i Hadisiyye]
İbni Teymiye’nin selefiye yolunu savunan bütün mezhepsizler, kendilerini birer müctehid zannettikleri için, mezhep hükümleri onlar için muteber değildir,Kitap ve Sünnetten anladıklarına tâbi olurlar. Kendilerine selefiyiz diyen bugünkü mezhepsizler, kraldan çok kralcı olup, İbni Teymiye mukallit halk için müevvel din ile [mezhep imamlarının hükümleriyle] amel etmeyi caiz görürken, onlar cahillerin de, mezhep hükümleriyle amel etmesini caiz görmezler, herkesi Kitap ve Sünnete el atmaya iterler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.